dırmaşdırmaq — «Dırmaşmaq»dan icb. Rövşən atları daşlığa dırmaşdırdı. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dırmaşma — «Dırmaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilmammax — (Ağdam) dırmaşmaq. – Bir qaydada ilmandım ağaja … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sırışmax — (Gəncə) dırmaşmaq. – Bir də gördüm birə qılçama sırışır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
daranmaq — 1. məch. Daraqla bir birindən ayrılıb nizama salınmaq, düzəldilmək. <Qərib:> Siyah saçları darandı; Canım həsrətində yandı. «Aşıq Qərib». <Hindli qız:> Darandıqca qıvrılar tel; Üz üstündə yana düşər. A. Ş.. 2. məch. Daraqdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dırmanmaq — f. Əl və ayaqlar vasitəsilə dik bir yerə, yuxarıya qalxmaq, dırmaşmaq, çıxmaq. <Qoyunlar> qulaqlarını qırparaq birdən birə döndülər, quyruqlarını ata ata, mələşə mələşə təpəni başıyuxarı dırmandılar. A. Ş.. İnsanın peşəsi dünyanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoppanmaq — f. 1. Atlanmaq, tullanmaq, sıçramaq, atılmaq. Sanki canavar bir adamın üstünə hoppanmaq və qanını sormaq istəyirdi. M. S. O.. Nökər birdən hoppanıb, İsrafilin belindən yapışdı. . M. Hüs.. // məc. Çox sevinmək, şadlığından özündən çıxmaq, atılıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iktifa — is. <ər.> Kifayətlənmə, qane olma. İktifa etmək (eləmək) – 1) kifayətlənmək, qane olmaq. <Hatəmxan ağa:> Niyə başa düşmədin, balam, çox arvad almaq ibarətdir ondan ki, bir kişi bir arvada iktifa etməsin. M. F. A.. <Rüstəm bəy:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxmaq — f. 1. Ayağa durmaq, dik vəziyyət almaq. Müəllim sinfə girdikdə şagirdlər qalxdılar. Bütün salondakılar ayağa qalxdılar. Hamı yerindən qalxıb sıraya düzüldü. – Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Gəlinlər, qızlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti